Powszechna rozwiązłość Schulz, egzystencja, literatura

Powszechna rozwiązłość to pierwsza całościowa filozoficzna interpretacja dzieła Brunona Schulza. Jednocześnie jest to pierwsza rozprawa umieszczająca twórczość Schulza w perspektywie egzystencjalnej, w której autor Sklepów cynamonowych odsłania nieznane do tej pory oblicze.

Michał Paweł Markowski wykorzystuje liczne, nieprzywoływane dotąd w tym kontekście języki krytyczne: filozofie Hegla i Nietzschego, Heideggera i Ciorana. Przedstawia nową wykładnię Schulzowskiego rozumienia materii i mitu, parodii i ironii, masochizmu i humanizmu. Tytułowa „powszechna rozwiązłość” (określenie samego Schulza) odsyła do zmiennej natury rzeczywistości, która nieustannie zmienia swoje formy, by uchronić się przez utrwaleniem w jednym tylko kształcie. Literacki i filozoficzny egzystencjalizm Brunona Schulza to niezgoda na świat, w którym wyczerpały się już wszystkie możliwości i w którym wypowiedziano już ostatnie słowo.

Powszechna rozwiązłość to najoryginalniejsza książka o Schulzu, jaką do tej pory napisano.

Michał Paweł Markowski, The Hejna Family Chair in Polish Language and Literature na University of Illinois w Chicago, visiting professor na Uniwersytecie Jagiellońskim, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada w Krakowie. Eseista, tłumacz, felietonista, wydawca. Autor kilkudzięsięciu książek autorskich i zbiorowych. Współwydawca serii Hermeneia (WUJ) oraz Horyzonty nowoczesności (Universitas).Wydał ostatnio Czarny nurt. Gombrowicz, świat, literatura (2004), Teorie literatury 20 wieku (z Anną Burzyńską) (2006), Polska literatura nowoczesna: Leśmian, Schulz, Witkacy (2007) oraz kilka zbiorów esejów, za które w 2010 roku został uhonorowany Nagrodą im. Kazimierza Wyki. Laureat Nagrody Kościelskich i Aleksandra Brucknera. Mieszka w Chicago.