Historia starożytnego Bliskiego Wschodu ok. 3000–323 p.n.e.

Książka w jasny i zwięzły sposób przedstawia historię wielokulturowych cywilizacji Bliskiego Wschodu, omawiając zarówno wydarzenia polityczne i historyczne, jak i zagadnienia kulturowe oraz socjologiczne. Narracja rozpoczyna się w chwili pojawienia się pisma, około 3000 przed Chr., obejmując dzieje od powstania pierwszych miast w Mezopotamii, poprzez rozwój królestw babilońskiego i hetyckiego, po imperia Asyryjczyków i Persów. Jej koniec wyznaczają zmiany wywołane na Bliskim Wschodzie przez podboje Aleksandra Macedońskiego.

Przystępny wywód opatrzono mapami i ilustracjami, podano także bogaty wybór przekładów bliskowschodnich tekstów. W każdym rozdziale zwrócono również uwagę na zagadnienia kluczowe dla badań historycznych bądź zamieszczono informacje na temat, na przykład, korzystania z Biblii jako źródła historycznego, fragmenty Eposu o Gilgameszu bądź asyryjskich roczników królewskich, których zadaniem jest ułatwienie możliwie pełnego zrozumienia tekstu.