„Książka wyrasta z przekonania, iż poznanie dziedzictwa kulturowego na terenach dawnej Rzeczypospolitej, poza obecnymi granicami kraju, m.in. zagadnień polsko-inflanckich, konieczne jest do stworzeni
Publikacja Marii Prussak i Teresy Rączki-Jeziorskiej stanowi dla mickiewiczologów, historyków literatury w ogóle, wreszcie dla ogółu czytelników wydarzenie wyjątkowe i zgoła sensacyjne. Oto Autorki o
Teresa Rączka-Jeziorska wyraźnie zbliża się do studiów nad historią materialną, tak jak uprawiali ją klasycy; choćby Norbert Elias, a jeszcze bliżej jej do Łotmanowskiej semiotyki kultury; szczególni