Sąd ostateczny

Rosyjscy emigranci, krajowi dysydenci, funkcjonariusze bezpieki, obrońcy praw człowieka, milionerzy, pisarz, który tworzy dzieło pod wielce obscenicznym tytułem – to tylko niektórzy bohaterowie nowej (2005) powieści Wiktora Jerofiejewa. Wydarzenia wirują tu i przeplatają się niczym w kalejdoskopie, a utrzymana w szaleńczym tempie akcja przenosi nas z Moskwy do Honolulu, z Nowego Jorku do Paryża, pozwala nam błądzić po drogach i bezdrożach Europy i Rosji; komuś wydaje się nawet, że odwiedził Atlantydę... Wśród zamętu i chaosu współczesnej cywilizacji dwójka przyjaciół, Sisin i Żukow, próbuje odnaleźć sens człowieczeństwa i własną tożsamość. Losy postaci splatają się wśród skrywanych namiętności i niespełnionych ambicji, w piekle egzystencji, gdzie życie już samo w sobie wydaje się być Sądem Ostatecznym.

Nowa powieść Jerofiejewa to książka niezwykła, na pograniczu literackiej klownady, kolejne wyzwanie rzucone przez autora Encyklopedii duszy rosyjskiej tradycyjnej poetyce powieści i klasycznemu porządkowi dzieła literackiego, a przez to także tradycjom rodzimej literatury.