Rymowanki nie do wiary jedenastoletniej Sary

Sara pisze wierszyki i rymowanki pod wpływem chwili, nastroju, wydarzenia... Mogą to być sprawy błahe lub ważne dla nastolatki.
Kieruje je do osób zarówno w swoim wieku, jak i dla dorosłych, którzy jeszcze nie zapomnieli w sobie dziecka, albowiem wprowadzają one w dobry nastrój Czytelnika niezależnie od wieku.
Wierszyki przekazują przemyślenia nastolatki, która już wie, że „szczęście to przewaga pozytywnej codzienności nad mniej przyjemnymi dniami naszego życia”.
Choć Sara nie czytała jeszcze dzieła profesora Władysława Tatarkiewicza O szczęściu, to intuicyjnie wciela jego myśli w swoje życie i w zabawny sposób proponuje je Czytelnikom